Mały smak dzieciństwa ..

Pogoda za oknem prosiła się dzisiaj by wyjść z domu. Tak więc nie czekając na oklaski, zabrałam moje rolki które ledwo co trzymają się kupy i ruszyłam w drogę ulicą. W uszach nie zabrakło słuchawek. Całkowicie wypadłam z formy,a  może to przez rolki ? Bo cały czas musiałam machać nogami, a połowa kółek sie zepsuła i na dodatek co chwila hamowały, wrr. A więc, po przejechaniu jakiegoś km strasznie sie zmęczyłam, a moje nogi całkowicie odmówiły współpracy i strasznie się na męczyłam, żeby jakoś wrócić do domu. Poza tym , rolki są zdecydowanie za małe, bo palców nie czułam. Moje nogi są za duże, a że jedna- prawa była bardziej ściśnięta strasznie bolała.

Pamiętam jak uczyłam się jeździć. Moja koleżanka miała kilka ścieżek z kostki przed domem. Jej babcia krzyczała do mnie, ze sie połamię, ale nie odpuszczałam. Koleżanka pomagała mi wstawać z krzesła,a potem jakoś kuśtykałam trzymając się ściany. Do domu wracałam cała w siniakach, ale zawsze z uśmiechem. Było warto, bo dzisiaj mogę nawet na nich tańczyć. Nie mówię, że potrafię robić jakieś 'triki' bo nie ma u mnie ramp i tak dalej, ale chciałabym się nauczyć, chociaż jednego. Problem w tym, że nie ma w okolicach żadnego skate parku. Muszę zakupić nowe rolki, jak najszybciej , a potem się zobaczy.